Gletsjers, ijsbergen, lavavelden en trollen

Na een heerlijke nacht en ontbijt met oa zelfgemaakte wafels rijden we via Kirkjubaejarklaustur en Jökulsárlón naar Skalafell, een rit van in totaal 237,4 km.

Het landschap is kilometers lang een grote spoelzandvlakte, ontstaan door eerdere vulkaanuitbarstingen van de vulkaan Katla. Met op de achtergrond landinwaarts de bergen (met watervallen), gletsjers en vulkanen. Verder richting Kirkjubaejarklaustur zien we meer lavavelden met allerlei formaten lavastenen die, hoe verder we rijden, steeds mossigere worden. Sommigen lijken wel op trollen... :P De mensen hier geloven in elfjes, dwergen en trollen. De grote stenen formaties bij Vik zouden bijvoorbeeld versteende trollen (door daglicht duh) zijn, mensen hebben in hun tuinen kleine huisjes voor de elfen en wanneer er een weg gelegd gaat worden huurt men een consultant in (ka-ching €$£¥) die bemiddelt met de elfjes of dwergen die er wonen). We gaan over een hele boel smalle (omg) bruggetjes, hier past 1 auto tegelijk op. Gelukkig komen we zelden tegenliggers tegen, soms kilometers lang niets. Ik denk dat ik in een ritje naar het werk meer tegenliggers tegenkom dan in heel IJsland. De langste brug is ruim 320 meter, langs de kant van de weg ligt een groot stuk van een oude brug. Door een vulkaanuitbarsting in 1996 is oa de brug met een gletsjerstroming weggespoeld. We zien onderweg veel ganzen en zwanen langs de riviertjes. Het kale landschap met soms wat gelige vlakten en de bergen doen ons denken aan Zuid Afrika (minus de sneeuw, water, slecht weer).

We volgen de hoofdweg langs de gletsjers en wanneer we een volgende brug oversteken zien we ineens grote, wit/blauwe ijsbergen voorbij drijven! Dit moet Jökulsárlón zijn! Het (water) viel met bakken uit de lucht dus we zijn, na een korte bezichtiging, eerst naar het restaurantje gerend om hier op te warmen met een chocolademelk en iets te eten. Tijdens een wandeling langs het ijsbergenmeer hebben we ook nog geluk, naast 10.000 meeuwen en een stuk of 20 eendjes zien we ook 6 zeehonden. Het was erg mooi en indrukwekkend de grote stukken ijs zo dichtbij te zien, en de zeehonden vonden we allebei ook erg leuk! :D

We slapen die nacht op een schapenboerderij in een "berghut" in Skalafell. Het land grenst aan het nationale park en hier beginnen we zaterdagochtend na het ontbijt aan een hiking tour. De hond Hekla loopt het eerste stuk door het weiland met ons mee. Al snel komen we bij een smal riviertje die we twee keer over moeten steken. Het eerste stuk is een aardige klim omhoog de berg op, na zo'n 45 min staan we op de berg en hebben we uitzicht op de boerderij en omgeving. Het weer is redelijk en we kunnen aardig ver zien. We wandelen verder en zien watervallen terwijl we nog een stukje omhoog gaan. Vanachter de volgende berg verschijnt daar een gletsjer. We zijn nog op een afstandje maar het is een mega grote berg met sneeuw /ijs wat je ziet liggen. Dan voel je je wel erg klein. We volgen de route richting de gletsjer en steken steeds groter wordende rivieren over. We hebben een rugzak met water en wat te eten bij ons en vullen onze doppers bij met het water uit een waterval. Na bijna 2 uur wandelen stoppen de paaltjes en daar staan we dan. We lopen nog wat verder maar besluiten de rivier te volgen tot we paaltjes van de heenweg tegenkomen. Na een wandeling van 4 uur komen we weer aan op de boerderij. We hebben geluk gehad met het weer, wel wat miezerige buitjes, maar zodra we binnen zijn begint het toch te gieten! De boerin brengt ons koffie en cake, de tocht heeft ons hongerig gemaakt dus het smaakt heerlijk!

Bijgekomen van de wandeling stappen we in de auto om het visserstadje Höfn te bezoeken. Vanaf de boerderij zie je het liggen maar het is nog zo'n 40 kilometer, klein uurtje, rijden. We rijden wat rond door het (beetje suffe) dorpje en hebben hier lekker gegeten. Wanneer we terug rijden zien we langs de weg ineens een groep rendieren staan! We stoppen km foto's te maken en ze blijven rustig staan en liggen. Wanneer we verder rijden zien we nog twee keer wat rendieren langs de weg lopen. In totaal hebben we er 41 gezien!! We hadden geen idee dat deze op IJsland voorkomen. De (opa)boer vertelde dat ze hier zo'n 300 jaar geleden zijn gekomen vanuit Noorwegen. Ze leven alleen in het oosten van IJsland. Alleen de poolvos komt hier van origine voor. Na een leuke dag kaarten en schaken we s avonds nog wat voordat we gaan slapen. Met de gordijnen open, wie weet laat het Noorderlicht zich toch ineens zien. De kans is helaas heel klein aangezien het inmiddels weer giet (en dit blijft het doen tot vroeg in de ochtend....).